نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
تعاونی های منابع طبیعی از انواع تشکل های مشارکتی هستند. تعاونی مرتع داری، تعاونی بهره برداری از محصولات فرعی جنگل و مرتع، تعاونی مدیریت منابع جنگلی، تعاونی بیابان زدایی، تعاونی طرح طوبی، تعاونی آبخیزداری و تعاونی احیاء و بهره برداری و توسعه جنگل از انواع تعاونی های منابع طبیعی در کشور بشمار می روند.
دستیابی به اقتصادی که علاوه بر رشد و پویایی، در مقابل نفوذ دشمنان نیز مقاوم باشد در گرو پرداختن به وضعیت کنونی اقتصاد و رفع نواقص آن است. بخش کشاورزی نیز به عنوان یکی از بخش های مهم اقتصاد از این قاعده مستثنی نیست.
تعاونی های منابع طبیعی یکی از انواع تشکل های مشارکتی هستند که به ایجاد نظام غیرمتمرکز تصمیم گیری، واگذاری امور به مردم، طراحی، اجرا و ارزشیابی مشارکتی پروژه های مختلف منابع طبیعی، بررسی نیازها و مشکلات ذینفعان، بهره گیری از امکانات و نیروهای محلی و… کمک می کند.
برنج یکی از مهمترین و اصلی ترین اقلام سبد مصرفی خانوار ایرانی است، در زنجیره اقتصادی کشور کالایی استراتژیک و اساسی محسوب میشود و بر همین اساس خودکفایی و عدم وابستگی در تولید این محصول، همیشه جز یکی از مهمترین بند های سیاست گذاری اقتصادی کشور قرارگرفته است.
امروزه با پیشرفت علم دیگر این امکان برای همه فراهم شده تا هرکسی در هرجایی حتی ساختمان های سر به فلک کشیده می تواند اقدام به کاشت انواع سبزیجات و گیاهان زینتی کند.
در کشور ما، عدم تعادل بین عرضه و تقاضا، منابع آب را در وضعيتی بحراني قرار داده است. ازجمله راه هاي ایجاد تعادل در این زمینه، جلوگیري از برداشت هاي بی رویه ی منابع آب، دادن آگاهی به کشاورزان و ذی نفعان، کاهش تصدی گري دولت و انتقال مدیریت آب است. تشکل آب بران در همین راستا به وجود آمده و گسترش یافته¬ است. این تشکل سازمانی برای مدیریت و استفاده ی بهینه از منابع آب با تأکید بر مشارکت کلیه ی گروه های ذی نفع است.
سموم غیر مجاز کشاورزی متاسفانه هنوز هم در کشور مصرف می شود و در قبال پر شدن جیب برخی ها، بیماری های مختلف از جمله سرطان در کشور گسترش یافته و زیان ناشی از آن گریبان مصرف کننده را می گیرد.
با این که در برخی کشورها قانون ممنوعیت استفاده از محصولات تراریخت تصویب شده است هنوز در کشور ما شاهد اظهارات ضد و نقیض مسئولین ذیربط هستیم.
فناوري هسته‌اي اين امكان را فراهم مي‌کند كه كمیت و کیفیت محصولات کشاورزی را افزايش داده و از بروز برخي مخاطرات، از جمله آفت زدگي و ایرادات ژنتیکی تا حدی جلوگیری کرده و مانع از آسیب به محیط زیست شد.
مصرف شیر در کشور ما یک پنجم میانگین جهانی و حتی یک دهم برخی از کشورها می‌باشد. کارخانه‌داران با وجود اعمال افزایش ۸/۱۳ درصد قیمت‌ها از ابتدای سال ۱۳۹۴، حتی یک ریال از این درآمد را به تولیدکنندگان نداده و همچنان به «ارزان خری» شیر ادامه می‌دهند.