لزوم استفاده از مهندسان کشاورزی، فناوری های روز، تمرکز بر روستاها و صنایع تبدیلی

حضرت آیت الله خامنه ای، رهبر معظم انقلاب در دیدار رییس جمهوری و هیات دولت، پس از شنیدن گزارش دولت که وزیر جهاد کشاورزی نیز یکی از سخنرانان بود، ضمن تقدیر از تلاش های دولت در زمینه کاهش تورم، آرامش و ثبات اقتصادی، سلامت و بهداشت و پایان مذاکرات هسته ای، بیانات مهمی را در خصوص مسائل مختلف بخش کشاورزی، آب و روستا گفتند که از اهمیت خودکفایی برخی محصولات حیاتی مانند گندم، تمرکز وزارت جهاد کشاورزی بر امر توسعه روستایی، استفاده از فناوری روز در قالب توسعه صنایع تبدیلی فرآوری کننده محصولات کشاورزی، استفاده از مهندسان کشاورزی، پیشگیری از واردات بی رویه میوه های خارجی و … را در بر می گرفت.

به گزارش اگری پرس به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم انقلاب ، ایشان در این دیدار با یاد شهیدان  رجائی و  باهنر، هفته‌ی دولت را به‌منزله‌ی یک عید برای دولت دانستند؛ و افزودند: یعنی بازگشت سالیانه‌ی یک مناسبت معیّن است – که عید به همین معنا است – و وقتِ بیان کردن و گفتن و این قبیل کارها است.

 

رهبر معظم انقلاب در بخشی دیگر از سخنانشان اضافه کردند: روحیّه‌ی مردمی بودن و انس با مردم، تماس با مردم، از نزدیک پای صحبت مردم نشستن؛ راه‌هایی باز کردن -خب ماها به حکم مسئولیّت یک محصوربودن‌هایی داریم، یک محدودیّت هایی داریم- که گذرگاهی باشد برای تماس با متن زندگی مردم. من به آقای رئیس‌جمهور هم چندبار تا حالا گفته‌ام که این سفرهای استانی خیلی چیز خوبی است، این یکی از آن کارهای بسیار مثبت است، به دولت های قبل هم همین سفارش را من همیشه می کردم؛ یکی از راه‌ها این است؛ رفتن به خانه‌ی مردم، رفتن منزل شهدا -که حالا الحمدلله این کار تا حدودی باب شده و کار خوبی است- راهی برای تماس های گوناگون مردم؛ اینها خیلی مهم است. این کارها روحیّه‌ی مردمی بودن و شناخت مردم را در انسان حفظ می کند و نگه می دارد. وقتی این نباشد، انسان از حال جامعه غافل می شود و همیشه نگاهش به کلّیّات [است‌]؛ مثل کسی که با هواپیما دارد از روی یک شهری عبور می کند؛ بله، کلّیّت شهر را انسان بهتر از کسی که پایین است می بیند، امّا [اینکه‌] داخل این کوچه‌ها، داخل این خیابان ها چه خبر است، داخل خانه‌ها چه خبر است، در مغازه‌ها چه [خبر] است، مراجعه‌کنندگان چه کسانی هستند، این ها را آن کسی می فهمد که برود در این کوچه‌ها راه برود؛ حالا همان مقدار محدودی که ممکن هست؛ مردمی بودن خیلی مهم است.

 

درخواست از رییس صدا و سیما برای انتشار گزارش وزیران با صدای خود آن ها

لازم می دانم از اعضای محترم دولت، بخصوص از رئیس‌جمهور محترم تشکّر کنم و تقدیر کنم به‌خاطر زحماتی که می کشید. گزارش های امروز گزارش های خوبی بود، و خیلی مناسب است که این گزارش ها منعکس بشود، مردم بشنوند از شما. از جناب آقای سرافراز( رییس صدا و سیما) درخواست می کنیم که با صدای خود آقایان، این گزارش ها را پخش کنید، یعنی مردم از آقای نعمت‌زاده، از آقای زنگنه، از آقای چیت‌چیان، از بقیّه‌ی برادرها، آن کارهایی را که انجام گرفته بشنوند. این خیلی خوب است؛ یعنی مردم خاطر جمع بشوند که برادرها دارند کار می کنند، دارند زحمت می کشند، همه سرگرمند.

 

ابراز رضایت از ایجاد آرامش نسبی و ثبات نسبی در اقتصاد

خب، کارهای مثبتی هم شده، منتها همواره در ذهن همه‌ی ماها باید باشد که آن چیزی را بیان بکنیم که وقتی مردم به واقعیّت زندگی خودشان نگاه می کنند، تصدیق کنند آن را، یعنی ببینند که واقعاً همین‌جور است. من آن وقتی‌که آقای دکتر هاشمی این طرح سلامت را مدّتی بود شروع کرده بودند، عمداً از بعضی‌ها سؤال کردم؛ از مراودین و کسانی که از آحاد مردم -خویشاوند، دوست، گاهی در سفر مشهد، در جایی دیگر- دیدم مردم احساس کردند این را، یعنی می گفتند بله، ما مثلاً بیمارستان رفتیم این‌جوری بود؛ خب، این خیلی خوب است. بعضی از کارها از دسترس مردم دور است و اینها را مردم نمی‌بینند، آثار ثانویّه‌ی آن به آنها خواهد رسید، لکن بعضی از کارها هست که در اختیار مردم است؛ یک [چنین] چیزهایی را بایستی مطرح کرد. آنچه حالا من عرض می کنم، آرامش نسبی و ثبات نسبی در مسئله‌ی اقتصاد محسوس است؛ این را همه گزارش می کنند، به ما هم که از جاهای مختلف گزارش می رسد، می گویند که این وجود دارد. این یکی از امتیازات است که نوسانات تند مهار شده و وجود ندارد در عرصه‌ی اقتصاد، که خب، باید این را مراقبت کرد که محفوظ بماند.

 

قدم بزرگ دولت در کاستن تورم به ۱۳ درصد

مسئله‌ی کاهش تورّم خیلی خوب است. البتّه به این مقدار تورّمی که الان هست ما راضی نیستیم، یعنی تورّم دو رقمی. حالا اشاره کردند آقای رئیس‌جمهور که تورّم به سیزده و خرده‌ای مثلاً رسیده -که همان تورّم سالیانه البتّه ملاک است؛ تورّم نقطه به نقطه چیز مورد اعتنائی نیست، چیز مهمّی نیست؛ عمده همین تورّم سالیانه است- خب کشورهایی در دنیا که تورّم دو رقمی دارند معدودند، خیلی کمند و ما جزو کشورهایی هستیم که تورّم دو رقمی داریم. ما بایستی برسیم به تورّم زیر ده، یعنی همّت باید این باشد؛ باید تلاش کنیم که به این برسیم. حالا گاهی اوقات به‌خاطر عوارضی – عوارض بیرون از اختیار و گاهی عوارض داخل اختیار – تورّم رشد می کند، خب این پیدا است که ماندنی نیست و آن تورّم های سطح بالا هیچ‌وقت استمرار پیدا نکرده؛ این ها را بالاخره به یک شکلی به سِیر نزولی می کشانند و کشانده‌اید الحمدلله؛ توانسته‌اید؛ منتها به این اندازه اکتفا نکنید؛ تورّم را [پایین‌تر بیاورید]. ولی خب خوب است. خود اینکه حالا فعلاً به سیزده چهارده رسیده، یک قدم بزرگی است.

 

تلاشی که برای خروج از رکود می شود – من البتّه در مورد رکود حالا عرضی خواهم کرد، در صحبت های دو نفره بعضی از مطالب را به آقای رئیس‌جمهور هم هم عرض کرده‌ام- که بالاخره دارید تلاش می کنید برای خروج از رکود، این خیلی مهم است، چون مسئله‌ی رکود، مسئله‌ای است که هم روی تورّم می تواند اثر بگذارد، هم روی اشتغال می تواند اثر بگذارد؛ امر مهمّی است مسئله‌ی رکود در کشور. تلاش خوبی دارد انجام می شود.

 

مسئله‌ی سلامت یکی از نقاط خوب است. کارهای علمی که در معاونت علمی دارد انجام می گیرد، کارهای باارزشی است. مسئله‌ی آبیاری زمین ها که معاون اوّل محترم هم در این قضیّه فعّال شدند و خوزستان و ایلام و زابل و جاهای دیگر را مثل اینکه خود شما [رفتید]. (زابل را نرفتید؟ بله، پس زابل را هم حتماً بروید؛ خوب شد که گفتیم.) اینها حتماً کارهای خوبی است که انجام گرفته.

در زمینه‌ی علم و کار تحقیقی، هرچه هزینه کنیم، سرمایه‌گذاری است

رهبر معظم انقلاب در بخش دیگری از سخنانشان به مسئله‌ی حفظ شتاب علمی نیز اشاراتی داشتند و فرمودند: “خب، رتبه‌ی علمی محفوظ مانده؛ یعنی تنزّل نکرده. ما همان رتبه‌ی پانزدهم و شانزدهمی که بودیم -که رتبه‌ی خیلی بالا و خوبی است- [هستیم‌]؛ لکن شتاب تنزّل کرده. این را من به دوستان دانشگاهی هم گفتم و عرض می کنم که نگذارید شتاب علمی در دهه‌ی دوّم چشم‌انداز -الان وارد دهه‌ی دوّم چشم‌انداز شده‌ایم- کم بشود. ما اگر چنانچه با همین شتاب پیش برویم، حتماً رتبه‌ی علمی ما باز هم ارزش و اهمّیّت بیشتری پیدا خواهد کرد؛ یعنی شاید در رتبه‌های زیر دهم قرار بگیریم؛ این به نظر من خیلی مسئله‌ی مهمّی است. خب، علم زیرساخت اصلی کشور است. در همه‌ی این مطالبی که آقایان بیان کردید، اگر ما در صنعت، در کشاورزی، در نفت، در نیرو، در بهداشت و درمان و در بخش های دیگر، عنصر علم را داخل کنیم و عنصر علم و ابتکار علمی و پیشرفت علمی و حضور دانشمند، وارد معادلات شد، به کلّی اوضاع فرق می کند؛ جهش به‌وجود می‌آید؛ ما نباید این را دست‌کم بگیریم؛ من اعتقادم این است. من معتقدم در زمینه‌ی علم و کار تحقیقی، هرچه هزینه کنیم، سرمایه‌گذاری است؛ یعنی اصلاً نترسیم از هزینه کردن. یک جاهایی هست که هزینه‌ها واقعاً هدر نمی رود؛ یکی‌اش همین‌جا است. هرچه هزینه کنیم، سرمایه‌گذاری کرده‌ایم برای آینده و این بهترین کاری است که با موجودی‌مان، با پولمان، با منابعمان می توانیم انجام بدهیم.

 

وارد کردن دانشجویان به فنّاوری‌های قابل تبدیل به ثروت

روی شرکت های دانش‌بنیان -که حالا گزارش داده شد و خوب بود- حتماً باید تکیه بشود؛ تجاری‌سازی علوم و فنّاوری‌ها، پارک‌های علم و فنّاوری و مانند اینها کارهای بسیار لازم و خوبی است. ببینید ما یکی از مشکلات اقتصادی‌مان مسئله‌ی اشتغال است؛ یکی از بهترین راه‌های اشتغال، همین پارک‌های علم و فنّاوری و همین وارد کردن دانشجویان به فنّاوری‌های قابل تبدیل به ثروت است. یک مقداری به اینها کمک بشود، یک راهنمایی بشوند، یک کار عملی و عملیّاتی -واقعی- جلوی پای اینها گذاشته بشود، اینها مشغول می شوند. این تصوّر که هرکسی فارغ‌التّحصیل شد، باید بیاید در یک مجموعه‌ی دولتی کارمند بشود و مانند اینها، و ما عزا بگیریم که فارغ‌التّحصیل‌ها زیاد شدند، جا نداریم، امکان نداریم، این به نظر من نگاه غلطی است. نگاه درست این است که ما راه را باز کنیم؛ برای این باید فکر بشود؛ یعنی باید برنامه‌ریزی بشود که دانشجوی ما از دوران تحصیل- از مثلاً فرض کنید دوران دانشگاه یا مثلاً فرض کنید تحصیلات تکمیلی؛ وقتی‌که وارد آگاهی‌های علمی سطح بالا شد- راه برای او باز بشود تا بتواند بیاید در یک‌جایی کار علمی بکند؛ و واقعاً شغل های بی‌پایان [وجود دارد]. به نظر من مشاغلی که ناشی از علم هست، انتها ندارد. هرچه ما آدم داشته باشیم، می توانیم شغل علمی در اختیار اینها بگذاریم، مشروط بر اینکه بنشینیم کار کنیم. یک مسئله مسئله‌ی علم است.

 

مسئله‌ی اقتصاد اولویّت اساسی کشور است

به گزارش ایانا، یکی دیگر از محورهای مهم فرمایشات رهبری انقلاب که پس از بحث فرهنگی عنوان کردند مساله اقتصاد بود که گفتند: “اولویّت سوّم که از همه فعلی‌تر و نقدتر است، مسئله‌ی اقتصاد است؛ که خب، خوشبختانه آقای جهانگیری ترتیب جلسه‌ی امروز را عمدتاً به شکلی دادند که ناظر به مسائل اقتصاد بود. هم برای کشور از لحاظ سرنوشت کشور و پیشرفت واقعی کشور، امروز اقتصاد مهم است؛ هم از لحاظ نمای بیرونی کشور مهم است؛ هم از لحاظ واقعیّت های زندگی مردم مهم است. بنابراین مسئله‌ی اقتصاد در واقع اولویّت اساسی کشور است و هرچه روی این مسئله فکر بشود، کار بشود، تلاش بشود، تذکّر داده بشود، جا دارد.

 

اوّلاً در مورد اقتصاد، اعتقاد ما این است که پیشرفت اقتصاد کشور، باید همراه با عدالت باشد؛ ما اقتصاد منهای عدالت را قبول نداریم؛ یعنی انقلاب قبول ندارد؛ نظام جمهوری اسلامی قبول ندارد. باید مراقبت بکنید که فاصله‌ی طبقاتی پیش نیاید؛ فقرا پامال نشوند؛ اینها جزو مسائل اساسی در برنامه‌ریزی‌های کلان اقتصادی ما است که بعد به اقتصاد مقاومتی اشاره خواهم کرد؛ همین مسئله‌ی عدالت و تأمین حدّاقل‌ها در سیاست های اقتصاد مقاومتی دیده شده.

 

تنبلی، بیکارگی و بی‌اعتنائی به کار را در چشم مردم به شکل درستی موهون (حقیر) کنیم

تبدیل تلاش و کار به گفتمان در فضای عمومی، به نظر من یکی از کارهای اساسی در زمینه‌ی اقتصاد است، کار باارزش در مجموعه‌ی کار روزانه که باید زیاد باشد و کاهشش یک عیب بزرگ است؛ سعی کنیم تنبلی را، بیکارگی را، بی‌اعتنائی به کار را در چشم مردم به شکل درستی موهون (حقیر، پست‌) کنیم؛ یعنی بیکارگی باید موهون بشود؛ کار باید ارزش بشود. در روایت داریم که پیغمبر اکرم یک جوانی را دیدند، از این جوان خوششان آمد؛ صدایش کردند، مثلاً اسمش را پرسیدند، بعد گفتند شغلت چیست؟ گفت من بیکارم، من شغل ندارم؛ حضرت فرمودند: سَقَطَ مِن عَینی؛(بحارالانوار، ج ۱۰۰، ص ۹) از چشمم افتاد؛ یعنی کار این‌[طور] است. پیغمبر که با کسی رودربایستی ندارد. باید این‌جوری بشود. البتّه دو طرف طلبکاری می کنند از هم؛ آن‌که بیکار است، طلبکاری میکند و میگوید به من کار بدهید؛ آن‌که مطالبه‌ی کار میکند، طلبکاری میکند و میگوید کار پیدا کن؛ یک راه وسطی وجود دارد که من شاید در خلال صحبتها اشاره بکنم. باید بالاخره تشویق به کار، تشویق به ارزش‌آفرینی و ثروت‌آفرینی را در کشور تبلیغ بکنیم؛ هم دولتی‌ها بگویند، هم کسانی که در مجلّات، در روزنامه‌ها و مانند اینها منبرهای گفتنی و نوشتنی دارند، استفاده کنند از این موقعیّت و بیان کنند این مطالب را. یک نکته در مسئله‌ی کار این است.

 

تشویق سرمایه گذاری برای ایجاد مجاری کار

یک مسئله‌ی دیگر، ایجاد مجاری درست کار است؛ که این یک حرف است، یک کلمه است، منتها کار خیلی بزرگ و مهمّی است؛ مجاری کار را بایستی ما به‌وجود بیاوریم. وقتی راجع به کار و اشتغال انسان صحبت می کند و تشویق می کند -همین‌طور که عرض کردم- طرف مقابل می گوید خب، آقا من بیکارم، چه‌کار کنم؟ راه‌های جستجوی کار را ما بایستی به مردم نشان بدهیم. در تلویزیون یک برنامه‌ای چند روز قبل من دیدم که برنامه‌ی خوبی بود؛ گزارشی تهیّه کردند. یک نفری می‌آید آنجا و می گوید که من با ده میلیون تومان توانسته‌ام این اشتغال را ایجاد کنم که این‌قدر درآمد دارد. مربوط به [پرورش‌] گُل است، می گوید گُل تولید می کنیم. بعد او اشاره می کند و می گوید کسانی که مایلند این کار را انجام بدهند، در فلان‌جا و فلان‌جا زمین های دولتی هست و در اختیارشان گذاشته می شود؛ بروند مثلاً گُل تولید کنند. من یادم هست دوستان اقتصادی در یک برهه‌ای قبل از دولت شما، آمده بودند [بحث می کردند] راجع به اینکه با چقدر پول می شود یک شغل ایجاد کرد؛ صحبت صد میلیون و بعضی مشاغل پانصد میلیون و این چیزها بود! خب با ده میلیون می شود شغل ایجاد کرد. حالا این یک نمونه است؛ یک نمونه‌ی دیگر که اتّفاقاً آن هم در همین تلویزیون بود؛ یک برنامه‌ی دیگر بود؛ یک خانمی بود که یک چیزهایی درست می کرد و می گفت من این شغل را با بیست میلیون سرمایه‌گذاری توانستم به دست بیاورم. خب، معلوم می شود ظرفیّت ها خیلی زیاد است. یک جلسه‌ی دیگر همین‌جا با آقایان بودیم، صحبت شد که رشد ما باید بالا باشد؛ گفتیم رشد بعضی از کشورهای پیشرفته‌ی اروپایی غالباً دو، یک، یک و نیم [درصد است‌]؛ علّت این است که ظرفیّت ها پر شده؛ کما اینکه مثلاً فرض کنید کشور چین که رشد ده، یازده، دوازده درصدی داشت، حالا الان رشدش پایین افتاده؛ برای خاطر اینکه ظرفیّت هایش پر شده؛ ظرفیّت های زیادی پر شده و کمتر هم خواهد شد؛ ما ظرفیّت هایمان هنوز خیلی زیاد است. لذا دوستانی که راجع به رشد هشت درصدی در برنامه‌ی ششم، اشکال می کردند، پاسخی که داده شده به آنها از طرف آدم های کارشناس و متخصّص این بود که ما می توانیم و با واقعیّت های کشور تطبیق می کند؛ همان‌طور که آقای رئیس‌جمهور هم امروز اشاره کردند. بنابراین یکی از مسائل، ایجاد مجاری کار است که ما ببینیم چه‌جوری می شود کار [ایجاد کرد]. حالا این به عهده‌ی کدام‌یک از بخش های دولتی است؟ آقای ربیعی(وزیر کار و تعاون) که همیشه می گوید مسئله‌ی اشتغال و مانند اینها به عهده‌ی من اصلاً نیست و خودشان را خلاص می کنند، ولی بالاخره یکی از بخش ها، یا شما یا سازمان برنامه [مسئول‌] است؛ البتّه وزارت اقتصاد هم به یک معنا در بعضی از جاها واقعاً مسئول است؛ اینکه ما وزارت اقتصاد را مسئول بدانیم، منافات ندارد که به شماها هم اخلاص داشته باشیم! چیزهایی هم مربوط به وزارت اقتصاد یا بانک است که حالا خدمت آقای سیف هم می رسیم.(لبخند معظّم‌له و خنده‌ی حضّار)

 

تاکید بر مدیریّت جدّی بازرگانی خارجی

یک مسئله در باب اقتصاد که من روی آن تکیه دارم و اصرار دارم، مسئله‌ی مدیریّت جدّی بازرگانی خارجی است؛ بازرگانی خارجی یک چیز خیلی مهمّی است. خارجی‌ها عادت کرده بودند در طول سالیان دراز، به کشورهایی از جمله کشور ما، نگاهشان در مورد تجارت این‌جوری باشد که اینجا موادّ خامی دارد، بیایند بردارند موادّ خام را ببرند و ارزش افزوده برای خودشان درست کنند؛ یک بازار و مطالبه‌ای هم دارد که [کالا] بردارند بیاورند. در دوران پیش از انقلاب، دستگاه حاکمه‌ی کشور این را پذیرفته بودند؛ یک‌وقتی تصادفاً یک جایی ما با یک نماینده‌ی مجلسِ آن روز، برخورد کردیم، صریحاً به خود من میگفت که این چیز خیلی خوبی است! اصلاً همین خوب است که ما پول میدهیم و اروپایی‌ها مثل نوکر می‌آیند برای ما جنس تهیّه می کنند و می‌آورند. یعنی واقعاً منطق داشتند برای این کار؛ منطق ابلهانه و احمقانه‌ای که کشور را به این سمت میبُرد. ما امروز -یعنی بعد از انقلاب- نگاهمان نگاه دیگری است؛ ما معتقدیم که نه؛ خیلی خب، بخشی از بازارهای ما متعلّق به تولیدکننده‌ی خارجی، امّا بخشی از بازارهای همان تولیدکننده‌ی خارجی هم متعلّق به ما؛ یعنی یک تبادل و توارد عادلانه‌ای انجام بگیرد؛ این خب خیلی چیز مهمّی است.

 

 

بعد هم در مسئله‌ی واردات اشاره کردند آقای نعمت‌زاده، که البتّه آدم شرمنده می شود؛ چهار وزارتخانه را دادند دست آقای نعمت‌زاده! واقعاً چهار وزارتخانه بود اینجا؛ صنایع، صنایع سنگین، معادن، و بازرگانی. یکی از کارهای عجیب و غریبی که برای بنده هم تا آخر معلوم نشد که چرا این کار انجام گرفت، همراه کردن وزرات بازرگانی با وزرات صنایع و معادن بود؛ یعنی واقعاً هنوز هم برای من حل‌نشده است. آن روز هم که این کار را انجام می دادند برای من روشن نبود که چرا دارند انجام می دهند این کار را. خب، مسئولین مجلس و دولت تشخیص داده بودند و انجام دادند. واقعاً کار سختی است، ما حق می دهیم که ایشان سختش باشد لکن بالاخره باید این کار را انجام بدهد؛ یعنی یکی از کارهای بسیار مهم، مسئله‌ی مدیریّت تجارت خارجی است؛ از این جهت که اینجا صرفاً بازار مصنوعات خارجی نباشد که بازار خودرو، بازار فلان، بازار فلان یکسره داده بشود به آن ها. بدتر از اینها مسئله‌ی بانک‌ها است.

 

توصیه به جدی گرفتن اقتصاد مقاومتی

یکی هم مسئله‌ی اقتصاد مقاومتی است. خب، امسال سال دوّم اقتصاد مقاومتی است؛ یعنی پارسال -سال ۹۳ – شروع اجرای سیاست های اقتصاد مقاومتی بود. دوستان دولت هم گزارش هایی به من دادند که من شخصاً و زباناً از آقای جهانگیری تشکّر کردم آن‌وقتی که ایشان به پانزده دستگاه ابلاغ کردند که این کارها را، این وظایف را باید انجام بدهید. بعد هم حالا یک گزارش مفصّلی فرستادند که البتّه برای من خلاصه کردند آن گزارش را و تماماً خواندم، نگاه کردم. کارهایی که انجام گرفته در زمینه‌ی اقتصاد مقاومتی، بعضی‌هایش کارهای مقدّماتی است؛ حالا مثالهایش را بخواهم بزنم، طول می کشد، وقت می گذرد؛ بعضی از کارهایی که گزارش شده، مربوط به بندهای اقتصاد مقاومتی نیست، اگرچه حالا ارتباط داده شده امّا کارهای جاری دستگاه‌ها است؛ بالاخره دستگاه‌ها یک کارهای جاری دارند و اینها را به شما گزارش کردند که این کارها را ما کردیم؛ اینها آمده جزو کارنامه‌ی دستگاه‌ها در زمینه‌ی اقتصاد مقاومتی؛ درحالی‌که این نیست. بعضی از کارها هم ارتباطی اصلاً به بندهای اقتصاد مقاومتی ندارد؛ این مقدار کافی نیست. سیاست های اقتصاد مقاومتی یک بسته‌ی کامل و منسجم است؛ این بسته هم تراوش‌شده‌ی فکر شخصی نیست؛ این عقل جمعی است، یک جماعتی نشسته‌اند؛ دوستان اقتصاددان حاضر در این مجلس هم بعضی‌هایشان می دانند و مطّلعند. کار مفصّلی انجام گرفته روی این، بعد هم آمده اینجا، چکّش‌کاری شده، روی آن بحث شده، فکر شده، مطالعه شده؛ بعد رفته مجمع تشخیص [مصلحت نظام] و روی آن مطالعه شده؛ بالاخره آمده و نتیجه شده این سیاست ها. یعنی محصول یک فرآیند معقول و مدبّرانه‌ای است؛ لذاست که اقتصاد مقاومتی را همه تأیید کردند، یعنی من یک مورد سراغ ندارم که از اقتصاددان و از کسانی که با ما خوبند، کسانی که با ما بد هستند؛ که این اقتصاد مقاومتی، این سیاست ها را تخطئه کرده باشند؛ نه، همه قبول کردند. خب، این یک بسته‌ی منسجم است، باید مجموعاً انجام بگیرد؛ چه‌جوری می شود مجموعاً انجام بگیرد؟ آن‌وقتی‌که یک به اصطلاح برنامه‌ی اجرائی و عملیّاتی منسجمی برای آن ارائه بشود؛ که این چیزی بود که من چند وقت پیش به آقای دکتر روحانی گفتم و بنا شد که ایشان بگویند دوستان تهیّه کنند ان‌شاءالله این را بدهند، این لازم است؛ یعنی ما یک برنامه‌ی عملیّاتی لازم داریم؛ در این برنامه مشخّص بشود سهم دستگاه‌ها، فلان دستگاه این سهم او است از این بندهای سیاست ها، بعد زمان گذاشته بشود؛ زمان خیلی مهم است، زمان‌بندی بشود، معلوم بشود که تا این زمان باید انجام بگیرد والّا اگر زمان‌بندی نشود؛ هیچ ضمانتی وجود ندارد که این در طول دولت شما حتّی انجام بگیرد، شما می خواهید این را عملیّاتی کنید، می خواهید اجرائی کنید، می خواهید از منافعش مردم استفاده کنند، پس زمان [بگذارید]. اوّلاً بایستی اقدامات عملیِ لازم در خصوص هر بند مشخّص بشود، مجری‌هایش دستگاه‌هایی که متصدّیند معلوم بشوند، در هر بخشی زمان‌بندی لازم انجام بگیرد، امکانات لازم و چگونگی تأمین آن امکانات بایستی روشن بشود، بالاخره این سیاست ها یک تحرّک عملی است و میدانی است؛ وقتی راهکار فراهم می کنید، در واقع یک تحرّک میدانی می خواهید به‌وجود بیاورید، این الزاماتی دارد. الزاماتش چیست؟ چه جوری می شود تأمین کرد؟ راه تأمین آن الزامات باید مشخّص بشود. آن‌وقت اگر این کارها شد، آن‌وقت شما می توانید رصد کنید، می توانید پیگیری کنید، ببینید شد یا نشد، فلان دستگاه کار خودش را انجام داد یا نداد. کار پیش می رود.

نکته‌ی دوّم در مورد اقتصاد مقاومتی این است که همه‌ی برنامه‌های اقتصادی دولت بایستی در این مجموعه‌ی اقتصاد مقاومتی و در این سیاست ها بگنجد؛ حتّی برنامه‌ی ششم و برنامه و بودجه‌های سالیانه، همه باید براساس این اقتصاد مقاومتی شکل بگیرد؛ یعنی هیچ‌کدام از اینها در هیچ بخشی، غیرمنطبق با این سیاست ها نباشد؛ نه اینکه فقط مخالفت نداشته باشد، بلکه کاملاً منطبق با این سیاست ها باشد.

 

نکته‌ی دیگر این است که بخش های بیرون از دولت دیده بشوند؛ حالا شما در مورد وزارت ها و بخش های دولتی ممکن است ابلاغ کنید؛[امّا] بخش هایی وجود دارند خارج از دولت؛ اینها می توانند در اقتصاد مقاومتی نقش ایفا کنند، از جمله بسیج؛ من یک گزارشی [هم‌] دیدم. خیلی لازم است به نظر من -اگر وقت کنند آقای رئیس‌جمهور یا لااقل آقای جهانگیری- که بخواهید و ببینید مجموعه‌ی بسیج در مورد اقتصاد مقاومتی چه کارهایی می توانند انجام بدهند و ظرفیّتش را دارند؛ ظرفیّت خیلی خوبی است. بسیج چیز کمی نیست، چیز کوچکی نیست؛ بسیج یک مجموعه‌ی عظیم و آماده‌به‌کاری است؛ اینها را بخواهید، ببینید چه‌کار می توانند بکنند؛ اینها می‌آیند امکانات خودشان را عرضه می کنند و می گویند این‌کارها را هم کرده‌ایم. به نظر من امکاناتِ [خوبی هست‌]. حالا از جمله من بسیج را مثال زدم؛ بخش های گوناگونی هستند، افراد اقتصاددان و به‌اصطلاح اقتصادی‌عمل‌کنِ بیرونی؛ بعضی‌ها هستند که شرکت هایی دارند و کارهایی دارند، از ظرفیّت های اینها می شود استفاده کرد. و همه‌ی اینها در آن برنامه‌ی کلّی باید بیاید؛ یعنی برنامه‌ی کلّی، فقط ناظر به بخش های دولتی نباید باشد. پس قدم اوّل، ایجاد این برنامه بود با این خصوصیّات.

 

پیشنهاد ایجاد ستاد قوی و هوشمند و نافذالکلمه برای فرماندهی اقتصاد مقاومتی

قدم بعدی این است که یک ستاد قوی و هوشمند و نافذالکلمه تشکیل بشود. من البتّه اطّلاع دارم که آقای رئیس‌جمهور شورایی را تشکیل داده‌اند، خود ایشان هم شرکت می کنند، بسیار هم کار خوبی است؛ امّا این آن ستاد فرماندهی نیست. خب آقای رئیس جمهور کارهای فراوان دیگری هم دارند که باید به آنها هم برسند، نمی شود که همه‌ی وقت و همه‌ی همّت، صرف این کار بشود. یک ستادی لازم است -مثل ستادهای فرماندهی که ما در دوره‌ی جنگ داشتیم و در بعضی از کارهای دیگر هم یک ستادهای فرماندهی ایجاد شده که خود شما آقای دکتر روحانی در این مسائل تجربه دارید- یک ستاد فرماندهی لازم دارد که به‌طور دائم رصد کند، نگاه کند، ببیند کدام دستگاه توانسته و پیش رفته، کجا مشکل وجود دارد. چون حرف زدن آسان است، برنامه‌ریزی هم خیلی مشکل نیست، [ولی] عمل‌کردن با اینها فرق دارد؛ خب آدم بخواهد در میدان وارد بشود و پیش برود، گاهی اوقات یک موانعی پیش می‌آید که قبلاً پیش‌بینی نشده، بعضی پیش‌بینی هم شده لکن موانعی است که پیش می‌آید؛ بایستی آن ستاد بتواند به‌صورت ضربتی آن موانع را برطرف کند، راه را باز کند و پیش برود؛ و نافذالکلمه [باشد]، یعنی باید گوش کنند؛ این‌جور نباشد که حالا مثل امروز که آقای جهانگیری مکرّر می گفتند پنج دقیقه [صحبت کنید]، آقایان پنج دقیقه را مثلاً به هفت دقیقه و ده دقیقه افزایش [می دادند]؛ هرچه آن ستاد گفت، واقعاً همه آن حرف را بپذیرند.

بعد هم پیشرفت کار را به مردم گزارش بدهید؛ ببینید واقعاً چه اتّفاقی می‌افتد! شما شش‌ماه مثلاً فرض کنید به همین شکلی که ما گفتیم، [یعنی‌] این برنامه وقتی تدوین شد، این ستاد تشکیل بشود و شش ماه فعّالیّت کند؛ کار به‌صورت چشمگیری پیش خواهد رفت؛ بعد بیایید همان را به مردم بگویید؛ بگویید این کارها را کردیم، آن کارها را کردیم؛ مردم در زندگی [خود] احساس می کنند؛ آن امید و خوش‌بینی به آینده که شما می خواهید در مردم باقی بماند، به‌طور کامل تأمین خواهد شد؛ یعنی به مردم گزارش داده بشود. و [البتّه‌] تعیین شاخص هایی هم برای ارزیابی باید باشد.

یک الزامات قانونی و حقوقی و قضائی هم در مجموعه‌ی اقتصاد مقاومتی وجود دارد؛ دو قوّه‌ی دیگر حاضرند همکاری کنند، هم قوّه‌ی مقنّنه -مجلس- در این زمینه آماده است برای همکاری؛ [مثلاً] قانونی هست که شما قانون را باید عوض کنید یا اصلاح کنید یا قانون جدیدی را بر این قوانین اضافه کنید؛ احتیاج به این چیزها پیدا می کنید؛ یا یک جایی یک حرکت قضائی لازم است؛ همه‌ی اینها را دو قوّه حاضرند همکاری کنند برای اینکه این اقتصاد مقاومتی انجام بگیرد.

اشاره شد به مسئله‌ی رکود؛ خب، این رشد سه درصدی که اتّفاق افتاده، نشان‌دهنده‌ی این است که رکود تکان خورده؛ یعنی یک حرکتی انجام گرفته؛ حالا باید دید این رشد در کدام بخش ها هست، در کدام بخش ها منفی است؛ مجموع برآیند این مثبت و منفی‌ها شده سه درصد. اگر چنانچه به‌طور جدّی با رکود مبارزه نشود، همین رشد سه درصد هم به خطر خواهد افتاد، تورّم هم بالا خواهد رفت، مشکل اشتغال هم پیش خواهد آمد. حالا من اینجا بگویم که آقای نعمت‌زاده اگر می خواهند دنبال بکنند، تعداد کارخانه‌هایی را که الان کار نمی کنند -یعنی کارخانه‌ای است که همه چیزش آماده است و الان کار نمی کند- برای ما آمدند گزارش دادند؛ عدد و رقمی دقیق را؛ تعداد کارخانه‌هایی را که زیر پنجاه درصد دارند کار می کنند مشخّص کردند؛ تعداد کارخانه‌هایی را که زیر هفتاد درصد دارند کار می کنند مشخّص کردند. خب، حالا هفتاد درصد یک چیزی، امّا زیر پنجاه درصد! بعضی از اینها مشکل نقدینگی دارند؛ یعنی سرمایه‌درگردششان مشکل دارد -که این کار کار بانک‌ها است، بایست بانک‌ها جواب بدهند در این زمینه؛ که اگر در اقتصاد مقاومتی، همان کارگاه اساسی و ستاد فرماندهی راه بیفتد، به همه‌ی اینها می تواند برسد- امّا مسئله‌ی بعضی از اینها مسئله‌ی نبود نقدینگی نیست، تسهیلات را هم طرف گرفته، کارخانه الان حاضر و آماده است، هیچ مشکلی ندارد، ماشین هایش هم آن‌طور که حالا گفته‌اند بعضی از اینها این‌جوری است که ماشین ها هم ماشین های نو است، لکن کار نمی کند. چرا؟ برای اینکه تسهیلات را رفته جای دیگری خرج کرده؛ خب این تعقیب قضائی دارد، اینها را باید دنبال بکنید، اینها را باید بخواهید. اینکه می گوییم «ستاد فرماندهی»، برای خاطر این است. این‌طور چیزها، این‌طور نکات دنبال خواهد شد. اگر به مسئله‌ی رکود رسیدگی نشود، روی همه‌ی نشانه‌ها و شاخص های اقتصادی اثر خواهد گذاشت. البتّه این قانون اخیر -قانونی که اشاره کردند- قانون خوبی است، منتها قانون کافی نیست. حمایت از بنگاه‌های تولیدی، تأمین نقدینگی، تأمین سرمایه‌درگردش، برخورد جدّی با کسانی که واحدهای تولیدیِ آماده را راکد گذاشته‌اند، همه‌ی اینها کارهای لازمی است. و من در جلسه‌ی قبل هم -یک جلسه‌ای که با دوستان داشتیم- گفتم، باز هم تأکید می کنم: سیستم بانکی باید نقش ایفا کند؛ یعنی سیستم بانکی باید به‌طور کامل وارد میدان بشود.

 

تاکید بر سپردن برخی از طرح ها به بخش خصوصی

یکی از کارهایی که پیشنهاد کرده‌اند، به ما گفته‌اند و می گویند زمینه آماده است، عبارت است از سپردن برخی از طرح ها به بخش خصوصی. البتّه برای بخش خصوصی مشوّق درست [بشود]؛ چون الان پول های سرگردان وجود دارد، بلاشک پول های سرگردان هست. به من آن‌جور که حالا گزارش دادند، ۴۰۰ هزار میلیارد تومان ما طرحِ روی زمین داریم -همه هم دولتی است- اگر چنانچه ما بتوانیم ده‌درصد اینها را بدهیم به بخش خصوصی، شما ببینید چه اتّفاقی می‌افتد؛ ۴۰ هزار میلیارد تومان ناگهان وارد کار می شود، این خیلی مهم است. یعنی از همین طرح هایی که الان روی زمین هست -یعنی از همین ۴۰۰ هزار میلیارد تومان- اگر ده‌درصد داده بشود به بخش خصوصی، یک اتّفاق مهمّی در کشور می‌افتد. این یکی از کارها است که باید واقعاً روی این برنامه‌ریزی کرد و کار کرد.

بیانات مقام معظم رهبری درباره بخش کشاورزی

بخش کشاورزی هم مهم است. البتّه اعتقاد من این است که آقای حجّتی واقعاً می تواند کار بکند. ایشان از نظر من جزو وزرای خوش‌سابقه‌ای است در کار و واقعاً می توانند این کار را بکنند؛ منتها آن چیزی که ما از ایشان و از مجموعه توقّع داریم، این است که در تولید محصولات حیاتی باید خودکفایی به‌وجود بیاید؛ یعنی خودکفایی را به حرف و گپ این و آن نگاه نکنید که آقا گندم، بیرون ارزان‌تر است، و مانند این ها. ما باید به خودکفایی برسیم؛ در موادّ حیاتی باید به خودکفایی برسیم.

از مهندسان کشاورزی بایستی استفاده کنیم. من یک‌وقت به آقای روحانی گفتم رفته بودیم یکی از استان ها -به نظرم سفر همدان [بود]- آنجا دوستان ما که می رفتند بررسی می کردند، اطّلاع دادند به ما که کشاورزی‌های مناطق گوناگون آن استان رونق خیلی خوبی دارد؛ [وقتی‌] پرسیدند، معلوم شد که جوان های مهندس کشاورزی را اینها به‌کار گرفته‌اند و آن استان خوشبختانه زیاد هم داشت. رفته‌اند آنجا و به اینها کمک کرده‌اند، حرف اینها را گوش کرده‌اند؛ این کمک می کند به این [کار]. این یک برنامه‌ریزی می خواهد؛ خیلی کار سختی هم نیست؛ یک فراخوان می خواهد، یک شناسایی می خواهد، یک برنامه‌ریزی می خواهد، یک تقسیم‌بندی می خواهد و این کارها را می توانید انجام بدهید که از اینها استفاده بشود.

[استفاده از] فنّاوری روز؛ همین مسئله‌ی آب که حالا اشاره کردند -تقسیم آب و به‌اصطلاح استفاده‌ی بهینه‌ی از آب- خیلی مهم است. جلوگیری از واردات؛ ببینید من باز هم تأکید می کنم. حالا شما می گویید ما جلوی واردات را گرفتیم امّا میوه‌هایی در بازار هست که [وارداتی است‌]. آخر ایران برود از کجا میوه بیاورد که بهتر از میوه‌ی ما باشد؟ یک وقتی زمان ریاست جمهوری ما، یک نفری از یک کشور عربی -اسم نمی‌آورم- آمده بود، سوغاتی برای من یک جعبه‌ی خیلی قشنگ، خرما آورده بود. گفتم مصداق واقعیِ زیره به کرمان بردن این است. ما این‌همه خرما داریم -این خرمای مضافتی، این خرماهای گوناگون جنوب کشور؛ چه در استان فارس، چه در خوزستان، چه در بلوچستان- آن‌وقت حالا برای ما خرما آورده‌اند؛ منتها در بسته‌بندی. من آن‌وقت همان هدیه را بردم در دولت، گفتم این خرما را مقایسه کنید با خرماهای ما! خرماهای ما بهتر از این هستند امّا این بسته‌بندی چقدر قشنگ است. آن‌وقت‌ها خرماهای ما در آن کیسه‌های فلان‌جور، با لگد توی حصیر می کردند، سرش را می‌بستند و عرضه می کردند! حالا البتّه یک خرده بهتر شده. به‌هرحال واردات میوه، واردات بی‌رویّه است.

یک مسئله‌ی اساسی‌ای که این عمدتاً [مربوط به‌] وزارت کشاورزی است -منتها فقط کار وزارت کشاورزی نیست – تمرکز بر روستا است. یعنی واقعاً این را یکی از بخش های اساسیِ برنامه‌ریزی دولت باید قرار داد: ما متمرکز بشویم روی روستا. حرفش را در سال های مختلف خیلی زده‌ایم امّا این کار عملاً اتّفاق نیفتاده. ما بایستی صنایع تبدیلی را به روستاها ببریم، به بعضی از شهرها ببریم. من در ارومیه دیدم سیب روی زمین ریخته بود! گفتند اصلاً نمی‌ارزد؛ پول کارگر خیلی بیشتر از آن پولی است که ما از فروش این سیب به‌دست‌ [می‌آوریم‌] یا هلو، زردآلو، انگور؛ خب، آنجا صنایع تبدیلی می خواهد. خیلی از جاهای گوناگون کشور، ما این میوه‌ها را داریم که در بعضی از اوقات، صرف نمی کند برای صاحب باغ که این میوه را جمع بکند. ما اگر صنایع تبدیلی داشته باشیم، خشک‌کننده داشته باشیم، بتوانیم آنجا از اینها استفاده بکنیم، این کار را باید بکنیم. و ظرفیّت ها فوق‌العاده است؛ واقعاً فوق‌العاده است. من در ایرانشهر یک گوجه فرنگی دیدم به قدر یک گرمک! یک دانه‌ی اختصاصی نبود؛ اصلاً گوجه فرنگی [همین اندازه بود]. آنجا یک باغی بود بین بمپور و ایرانشهر -وقتی که ما آنجا تبعید بودیم، دعوت کردند ما را، گوجه فرنگی آوردند به قدر یک گرمک! پیاز آوردند به‌قدر همین مشت من! من یادم است، پیاز را گرفتم در دستم، گفتم من می خواهم این را اندازه بگیرم، بتوانم بگویم؛ به همین اندازه‌ی [مشت من‌] بود؛ انگشت های من خم نشد، وقتی این پیاز را در دست گرفتم. یعنی به این بزرگی! خب ما اینها را داریم. خیلی جاها در سرتاسر کشور، این امکانات وجود دارد. اگر به صنایع روستایی اهمّیّت بدهیم، اگر به روستاها اهمّیّت بدهیم، اگر به این باغدارها اهمّیّت بدهیم، اینها بهترین خدمت به روستاها و به فقرای ما در روستاها و در جاهای دیگر است.

 

مسئله‌ی آب را هم که من یادداشت کردم خیلی مهم است. اشاره‌ی آقای چیت‌چیان کاملاً درست است. نشست آب های زیرزمینی واقعاً مهم است. این برنامه‌ریزی‌ای که حالا می گویید کرده‌اید، کافی نیست -برنامه‌ریزی پنجاه درصد کار است یا کمتر- بایستی دنبال این برنامه حرکت کنید، راه بیفتید. البتّه شما اهل این کار هم هستید الحمدلله. [علاوه بر] صرف‌جویی در آب، اصلاح آبیاری، الگوی‌کشت در هر منطقه.

 

آخرین حرف هم راجع به برنامه‌ی ششم(برنامه‌ی ششم توسعه‌ی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران‌) است که دارد دیر می شود. برنامه‌ی ششم را هرچه زودتر بایستی ان‌شاءالله فراهم بکنید و همین‌طور که عرض کردیم، به‌طور کامل منطبق بر اقتصاد مقاومتی، و زودتر به مجلس بدهید. چون به نظر من امسال باید تصویب بشود، یعنی باید هرچه زودتر این کار انجام بگیرد. مجلس را هم بکشید به کار، وسط میدان، که بیایند دوستان در مجلس و به‌طور جدّی دنبال بکنند ان‌شاءالله که بتوانید.

 

به گزارش دفتر مقام معظم رهبری، پیش از شروع بیانات معظّمٌ‌له، حجّت‌الاسلام‌ والمسلمین دکتر حسن روحانی (رئیس‌جمهور) و دکتر اسحاق جهانگیری (معاون اوّل رئیس‌جمهور)، مهندس محمّدرضا نعمت‌زاده (وزیر صنعت، معدن و تجارت)، مهندس حمید چیت‌چیان (وزیر نیرو)، مهندس بیژن نامدار زنگنه (وزیر نفت)، مهندس محمود حجّتی (وزیر جهاد کشاورزی)، دکتر سیّدحسن قاضی‌زاده هاشمی (وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی) گزارشی ارائه کردند.

 

گزارش رییس جمهوری و  پنج تن از وزیران

در ابتدای این دیدار حسن روحانی رئیس جمهوری، گزارشی از اقدامات دولت در عرصه های مختلف، در دو سال گذشته بیان کرد. رئیس جمهور ایجاد آرامش در فضای اقتصادی و اجتماعی کشور را بزرگترین دستاورد و سرمایه مهم دولت در دو سال گذشته خواند و گفت: دولت تمام تلاش خود را بکار گرفته تا به وعده های داده شده عمل کند که از جمله آنها کاهش تورم نقطه به نقطه ۱۱٫۵ درصد و تورم دوازده ماهه ۱۳٫۸ درصد است.

 

 

روحانی خروج از رکود را یکی دیگر از اقدامات دولت برای انجام وعده ها برشمرد و افزود: خروج از رشد اقتصادی منفی و رسیدن به رشد اقتصادی مثبتِ ۳ در سال نود و سه، نشانه بارز خروج از رکود است و امیدواریم امسال نیز رشد مثبت اقتصادی ادامه یابد.

 

رئیس جمهور با تأکید بر اهتمام دولت برای اجرای سیاستهای اقتصاد مقاومتی، افزایش نوزده درصدی صادرات غیر نفتی و ایجاد تعادل نسبی میان واردات و صادرات را از علائم حرکت در مسیر اقتصاد مقاومتی خواند و گفت: البته دولت در دو سال گذشته با موانع و چاله های بزرگی مواجه بوده است که یکی از این چاله ها پرداخت یارانه های نقدی است.

 

روحانی با تأکید بر لزوم حذف تدریجی یارانه ها، مسکن مهر را یکی دیگر از چاله های بزرگ پیش روی دولت یازدهم برشمرد و افزود: بدهی های دولت که از دوره قبل بجا مانده بود یکی دیگر از موانع دولت یازدهم بوده است.

 

رئیس جمهور در جمع بندی عملکرد اقتصادی دولت، آن را بطور نسبی موفقیت آمیز دانست و خاطرنشان کرد: ما در دوران جدید پساتحریم نیازمند طراحی جدید هستیم تا ضمن تأکید بر درون زا بودن، بتوانیم منابع و سرمایه های جدید خارجی، و فناوری جدید را نیز جذب کنیم.

 

روحانی، اهتمام بر حقوق شهروندی و رعایت حقوق همه اقوام و مذاهب را از دیگر اقدامات دولت برشمرد و با اشاره به رتبه علمی شانزدهم ایران در دنیا افزود: در دو سال گذشته صندوق نوآوری و شکوفایی فعال شده است و امسال ۱۵۰۰ میلیارد تومان وام در اختیار شرکت های دانش بنیان قرار می گیرد.

 

رئیس جمهور در خصوص عملکرد دولت یازدهم در سیاست خارجی، جمع بندی مذاکرات هسته ای با هدایت های مقام معظم رهبری را مهم ترین دستاورد در این عرصه خواند و خاطرنشان کرد: تیم مذاکره کننده هسته ای، هیچگاه منفعل نبود و مستقل و شجاعانه از منافع ملی، عزت ملی و قدرت دفاعی کشور دفاع کرد و کار بزرگی را انجام داد.

 

روحانی حفظ فناوری هسته ای و تجاری سازی آن، لغو قطعنامه های قبلی شورای امنیت در مورد ایران، برداشته شدن تحریم های مالی و اقتصادی بعد از اجرای توافق و خروج پرونده ایران در ده سال آینده از شورای امنیت را از دستاوردهای مذاکرات هسته ای برشمرد و گفت: اکنون به مرحله ای رسیده ایم که نام آن را باید «بازدارندگی حقوقی» گذاشت.

 

رئیس جمهور همچنین با اشاره به اقدامات دولت یازدهم در عرصه های فرهنگی، اجتماعی و سلامت، برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان در اسفند ماه امسال را، از مهم ترین مسائل پیش روی دولت دانست و افزود: دولت خود را مقید به قانون می داند و برای همه نهادهای مرتبط با انتخابات، احترام قائل است.

 

در این دیدار پس از سخنان کوتاه جهانگیری معاون اول رئیس جمهور،  نعمت زاده وزیر صنعت، معدن و تجارت نیز در گزارشی از فعالیت های این وزارتخانه از رشد ۶٫۷ درصدی حوزه صنعت و افزایش سرمایه گذاری در آن و همچنین رشد ۱۹ درصدی صادرات غیرنفتی خبر داد و گفت: دولت واردات خودروهای لوکس را ممنوع و واردات کالاهای غیرضروری را محدود کرده است و تلاش کرده ایم کالاهای مورد نیاز دستگاه های دولتی در داخل کشور تهیه شود.

 

آزادسازی ۸۰ درصد ارضی کشور در حوزه معادن به منظور اکتشاف و تکمیل زنجیره تولید معادن، دو دستاورد دیگر وزارت صنعت، معدن و تجارت بود که نعمت زاده به آن اشاره کرد.

 

چیت چیان وزیر نیرو هم در گزارشی چالش های عمده این وزارتخانه را فاصله بین درآمدها و هزینه‌ها و انباشت بدهی ها، خشکسالی و تغییر اقلیم و برداشت بی‌رویه و غیرقانونی از منابع زیرزمینی برشمرد و خاطرنشان کرد: تغییر جهت به مدیریت مصرف و مدیریت یکپارچه منابع آب، تشکیل جلسات شورای عالی آب، کاهش مشکلات اجتماعی در حوزه آب، از جمله اقدامات وزارت نیرو در حوزه آب بوده است.

 

وزیر نیرو افزود: بهره برداری از ۲۹ واحد نیروگاهی با ظرفیت بیش از چهار هزار مگاوات، برنامه ریزی برای کاهش تلفات شبکه توزیع، استفاده از ۱۷ فناوری جدید در صنعت برق با تکیه بر توان داخلی، و صادرات خدمات فنی مهندسی به ارزش سه و هشت دهم میلیارد دلار از جمله فعالیت های وزارت نیرو در حوزه برق بوده است.

 

وزیر نفت هم برنامه دولت در بخش میادین مشترک را افزایش تولید خواند و گفت: در میادین مشترک نفت، برداشت از ۷۰ هزار بشکه به ۱۰۰ هزار بشکه در سال جاری رسید و در سال ۹۵ به ۲۶۰ هزار بشکه افزایش خواهد یافت.

 

زنگنه به افزایش ۱۲ درصدی تولید گاز در سال ۹۳ اشاره کرد و افزود: تکمیل ۲۵ فاز از ۲۷ فاز پارس جنوبی تا پایان دولت، گازرسانی به ۵/۲ میلیون خانوار در کشور و توقف صادرات میعانات گازی جزء برنامه های وزارت نفت تا پایان دولت است.

 

وزیر نفت به افزایش ۱۵ درصدی صادرات نفت در چهارماهه اول سال جاری نسبت به مدت مشابه سال قبل نیز اشاره و تأکید کرد: صنعت نفت جزء اهداف اصلی تحریمهای دشمنان بود اما توانستیم برنامه ها و فعالیتهای خود را در این شرایط با قوت به پیش ببریم.

 

گزارش وزیر جهاد کشاورزی

حجتی وزیر جهاد کشاورزی نیز در گزارش خود، به توقف روند کاهشی جنگل های شمال و کاهش فشار بر مراتع و پوشش های گیاهی اشاره کرد و افزود: در بخش تولید و آبیاری کشاورزی، برنامه دولت فرهنگ سازی و ترغیب مردم به کاهش استفاده بی رویه از منابع آبی زیرزمینی، افزایش بهره وری و کاهش مصرف آب با ترویج سیستم های جدید آبیاری و افزایش کشت گلخانه ای است.

 

وزیر بهداشت،درمان و آموزش پزشکی آخرین عضو هیأت دولت بود که گزارشی از حوزه کاری خود بیان کرد.

 

قاضی زاده هاشمی از رشد علمی در حوزه بهداشت و درمان، پرداخت بدهی ها در بخش سلامت، افزایش دسترسی مردم به دارو و کاهش واردات آن خبر داد و گفت: در حال حاضر پزشکان در همه مراکز بهداشتی در شهرهای زیر بیست هزار نفر به مردم خدمات ارائه می دهند.

 

قاضی زاده هاشمی فراهم شدن خدمات بهداشتی برای حاشیه نشینان، کاهش پرداخت هزینه های درمان و تجهیزات و ملزومات پزشکی و بیمه شدن ۱۰ میلیون نفر را از دیگر خدمات وزارت بهداشت عنوان کرد و افزود: چهار هزار پزشک متخصص در مناطق مختلف کشور مشغول فعالیتند و مردمِ نقاط محروم و مرزی نیز به متخصصان دسترسی دارند./