رانتی که از دهه ۷۰ تا به امروز مخفی مانده بود!

از چه سالی افزودن روغن پالم به لبنیات آغاز شد و نخستین بار که در تهیه سوسیس و کالباس از گوشت بوفالوهای هندی بهره بردند چه زمانی بود؟ احتمالا خیلی هایمان پاسخ این سوالات و سوالات مشابه را نمی‌دانیم ولی ناآگاهی ما از این موضوعات کجا و بی اطلاعی ناظران از این مسائل مهم کجا!

agripress0062به گزارش اگری پرس به نقل از «تابناک»، اگر قرار باشد یکی از بزرگترین ابهامات بهداشتی درباره محصولات وارداتی به کشور در سالهای گذشته را نام ببریم، پرونده جنجالی آلوده بودن/نبودن برنج های هندی به ذهنمان خواهد رسید که هرچند بعد از چندبار تایید و تکذیب، به سفر برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی به کشور مبدا برای بررسی موضوع رسید، اما دست آخر نتوانست ابهامات شکل گرفته در این باره را پاسخ گوید تا همچنان برنج هندی پای ثابت سفره های بسیاری از هموطنانمان باشد.البته چندی پیش اتفاق بهداشتی دیگری در کشورمان خبر ساز شد که برنج هندی در قیاس با آن به شوخی شباهت داشت اما آن هم به هیچ پاسخی نرسید؛ ماجرای عجیب و غریب افزودن روغن پالم به لبنیات که واکنش عمومی مردم را هم به دنبال داشت اما دست آخر مهم ترین واکنشی که از طرف دولتمردان در مقابل آن به ثبت رسید، تهدید ماست بندی ها به تعطیلی بود!

این در حالی است که تازه ترین اتفاق بهداشتی و فراگیر در کشورمان به رغم آنکه سن و سال زیادی ندارد، واکنش های جالبی را رقم زده است؛ این را می‌شود از سخنان رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس دریافت که از ممنوعیت به کارگیری گوشت بوفالوهای هندی در تهیه سوسیس و کالباس خبر داده است.

حسین‌علی شهریاری در گفت وگو با خانه ملت، درباره آخرین وضعیت واردات گوشت بوفالو به کشور، از رانتی پرده برداشته که موجب وارادات این محصول شده است؛ محصولی که شهریاری مدعی آلوده بودن آن است ولی آمار و اخبار از شروع واردات آن به کشور از دهه هفتاد هجری خورشیدی خبر می‌دهند و معلوم نیست چگونه در این همه سال ها کسی متوجه آلودگی این گوشت ها نشده است.

وی در این باره می‌گوید: کمیسیون بهداشت و درمان مجلس بعد از آنکه از واردات گوشت بوفالوی هندی به کشور و خطر آلوده بودن این گوشت‌ها اطلاع پیدا کرد، دو نشست خود را به بررسی وضعیت این گوشت‌ها با حضور مسئولان مربوطه اختصاص داد. گاهی گوشت‌هایی که به کشور وارد می‌شوند آلودگی‌های انگلی دارند زیرا دام‌‌ها در فاضلاب و مکان‌های نامناسب هستند و در برخی از موارد نیز این بوفالو‌ها پیر بوده لذا گوشت آنها نیز از کیفیت لازم برخوردار نیست.

وی درباره نتایج این نشست ها می‌گوید: بعد از پیگیری‌های این کمیسیون قرار برآن شد تا استفاده از گوشت بوفالو در صنایع غذایی ممنوع شود و از سویی دیگر واردات گوشت نیز باید از مجاری رسمی به کشور صورت گیرد تا بتوان از سلامت آنها اطمینان حاصل کرد.

بدین ترتیب آشکار می‌شود که مجاری واردات این گوشت ها نیز رسمی و مجاز نبوده تا سوالات و ابهاماتمان پیرامون این پرونده دو چندان شود؛ وضعیتی شبیه پرونده واردات روغنپالم که ظاهرا با مجوز وزارت بازرگانی وارد کشور می‌شد اما در صنایع غذایی، آن هم در یکی از حساس ترین بخش های زیر مجموعه این صنایع یعنی در تولید فراورده های لبنی به کار گرفته می‌شد و زمانی کشف شد که وزیر بهداشت درباره آن سخن گفت.

البته تا اینجای کار ظاهرا پرونده واردات گوشت بوفالوهای هندی –که قرار بود در نتیجه مذاکرات دولت‌مردان با هندی ها در زمره واردات ترجیحی از این کشور به ایران قرار گیرد،- فرجام بهتری به نسبت برنج های آلوده و لبنیات پالم دار رسیده چراکه هم توسعه وارداتشان به کشور کان لم یکن شده و هم به طور کل وارداتشان به کشور و استفاده از آنها در سوسیس و کالباس ممنوع شده ولی هنوز این سوال بزرگ باقی است که چند محصول عجیب و غریب دیگر به کشورمان وارد می‌شود که در صنایع غذایی کاربرد دارند و بی آنکه درباره ایرادات یا وجودشان مطلع باشیم، مصرفشان می‌کنیم؟

برای پاسخ به این سوال بهتر است ابتدا بخش دیگری از سخنان رئیس کمیسیون بهداشت درباره واردات گوشت منجمد بوفالوهای هندی و رانتی که پشت پرده وارداتشان وجود دارد را مرور کنیم تا ابهاماتمان کامل تر شود. آنجا که نماینده مردم زاهدان درباره تاریخچه واردات این محصول می‌گوید:

«در گذشته قرار بود برای واردات گوشت به کشور، از طریق استان سیستان و بلوچستان گاو هندی وارد شود تا بعد از قرنطینه و اطمینان از صحت این گاو‌ها،‌ عمل ذبح در کشتارگاه‌ها انجام شده و سپس گوشت به دست آمده بسته‌بندی و در کشور توزیع شود. این واردات می‌توانست ۱۰ تا ۱۵ هزار شغل در این استان ایجاد کند ولی متاسفانه عده‌ای با قدرت چانه‌زنی بالاتر و رانتی که داشتند سیستم را دور زده و مانع از انجام این اقدام شدند.»

با این حساب مشخص می‌شود که واردات این محصول دارای آلودگی آشکارتر از آن بوده که در رصد مسئولان قرار نگیرد و چند دهه از چشم ناظران دور بماند ولی با این حال تا برنامه دولت برای افزایش واردات آن رسانه‌ای نشد، حساسیتی ایجاد نکرد و کسی متوجه رانت خواری در واردات آن نشد و حتی ناظران محصولات غذایی هم پی به اشکالات گوشت بوفالو نبردند؛ گویی همه تا کنون خواب تشریف داشته‌اند و بس!

اینجاست که می‌توان مدعی شد افشاگری کمیسیون بهداشتی ها به جای اطمیمنان آفرینی، نگران کننده است، نگرانی های عمیقی که از “غیررسمی بودن مجاری واردات گوشت های هندی”، “کشف نشدن رانتی که واردات گاوهای هندی و اشتغال آفرینی در یکی از محروم ترین استان های کشور را به واردات گشوت های مورد دار منجمد تبدیل کرده”، “مکشوف نشدن آلودگی این گوشت ها در فرآورده هایی که روزانه میلیون ها ایرانی مصرف می‌کنند” و “بی اطلاعی دولت مردانی که در امور بازرگانی به رایزنی با دیگر کشورها مشغولند از این حقایق تلخ” نشات می‌گیرد و می‌تواند به خیلی چیزهای دیگر هم سرایت داده شود!