تبر ۲۰۳۰ بر ریشه کشاورزی کشور/ سند ۲۰۳۰ تهدیدی برای کشاورزی ایران است

به گزارش خبرنگار اگری پرس، در سپتامبر ۲۰۱۵ (شهریور ۹۴)، در سازمان ملل اهداف مبانی توسعه پایدار ۲۰۳۰ که ۱۷ هدف اصلی و ۱۶۹ هدف فرعی بود جهت اقدام عملی همه کشورها برای تحقق حکومت یک‌پارچه در دستور کار قرار گرفت. ایران نیز از کشورهای شرکت کننده در این اجلاس بود که متعهد به اجرای این سند شد .رهبران کشورهای عضو سازمان ملل، در سپتامبر ۲۰۱۵ در اجلاس عالی‌رتبه سازمان ملل تعهد کردند دستور کار جهانی توسعۀ پایدار ۲۰۳۰ را در سیاستگذاری‌های کلان خود در سطح ملی از اول ژانویه سال ۲۰۱۶ اجرایی کنند.

در راستای این تعهد بود که رهبر معظم انقلاب ۱۷ اردیبهشت ۹۶ در دیدار با فرهنگیان کشور با اشاره به سند آموزش ۲۰۳۰ اشاره کردند: جمهوری اسلامی ایران تسلیم سندهایی مانند ۲۰۳۰ یونسکو نخواهد شد. به‌چه‌مناسبت یک مجموعه به‌اصطلاح بین‌المللی که قطعاً تحت نفوذ قدرت‌های دنیاست. این حق را داشته باشد که برای ملت‌های دنیا تکلیف مشخص کند؟ اصل کار غلط است اینکه سندی را امضا کنیم و بعد بیاییم بی‌سروصدا آن را اجرا کنیم، نخیر، مطلقاً مجاز نیست.

در بخش آموزش و پرورش این سند اهداف و چشم‌اندازهایی وجود دارد که با اهداف سند تحول بنیادین و برخی ارزش‌های کشور در تضاد است.

بررسی بیشتر در سایر بخش ها حاکی از این است که موارد مطرح شده در ۲۰۳۰ در بخش کشاورزی نیز با منافع ملی در این بخش در تضاد است.

سند ملی آموزش ۲۰۳۰ براساس سند بین‌المللی توسعه پایدار برای سال ۲۰۳۰ تدوین شده است. سند توسعه پایدار در ۱۷ برنامه مسائل مختلفی ازجمله آب، تغذیه، کشاورزی، دامپروری، بهداشت و سلامت، آموزش، زنان و برابری جنسیتی را در ابعاد مختلف تحت تاثیر قرار می‌دهد.

یکی از موارد مطرح شده در این سند در حوزه کشاورزی توصیه به فعالیت خارج از مزرعه زنان است.

در بند ۳ از هدف دوم سند آموزشی ۲۰۳۰یونسکو ضمن تاکید بر درآمدزایی مستقل زنان توصیه به فعالیت خارج از مزرعه نیز شده است.

در این سند اشاره‌شده است:«افزایش دو برابری درآمد و بهره‌وری تولیدکنندگان کوچک مواد غذایی افراد بومی کشاورزان خانوادگی دامداران و ماهیگیران از جمله از طریق دسترسی امن و آسان به زمین و سایر منابع حاصل خیز و همچنین دسترسی به درآمد دانیش خدمات مالی بازارها و فرصت‌های برای ارتقاء ارزش افزوده و اشتغال در مکان غیر از مزرعه تا سال ۲۰۳۰»

اشتراک گذاری ذخایر ژنتیکی گیاهی بومی یکی دیگر از خیانت‌ های این سند در حوزه کشاورزی است.

در بند ۵ از هدف ۲ این سند کشورهای عضو به اشتراک‌گذاری ذخایر ژنتیکی گیاهی بومی توصیه شده‌اند؛ که باید توجه داشت این ذخایر بسیار با اهمیت و حیاتی برای کشور به حساب می‌آیند و از سرمایه‌های غیرقابل انکار در بخش کشاورزی هستندکه نباید این ذخایر را به صورت رایگان در اختیار دیگران قرار داد.

در این بند آمده است: «حفظ تنوع ژنتیکی دانه‌ها، گیاهان پرورشی، حیوانات پرورشی و اهلی‌شده گونه‌های وحشی مربوطه از جمله از طریق ایجاد بانک‌های متنوع دانه و گیاه در سطوح مختلف ملی منطقه‌ای و بین‌المللی که به صورت خردمندانه مدیریت شود و همچنین به اشتراک گذاری و ترویج دسترسی به مزایای ناشی از استفاده منابع ژنتیکی و دانش سنتی وابسته به آن مطابق با توافق‌های بین‌المللی تا سال ۲۰۲۰».

*سند۲۰۳۰ و کشاورزی

از دیگر موارد مطرح شده در این سند باز کردن دروازه های واردات به روی محصولات کشاورزی است.

در بند ب از هدف ۲ این سند نیز صراحتاً بر رعایت قوانین تجارت آزاد و رفع موانع تعرفه‌ای در تجارت محصولات کشاورزی تأکید شده است که به نظر نمی‌رسد حتی هیچ کدام از مسئولین وزارت جهاد کشاورزی دولت یازدهم حتی حجتی وزیر جهاد کشاورزی تن به این بند بدهد. از طرفی نیز ایران هنوز به سازمان تجارت جهانی یا wto نپیوسته است تا شرایط اجرای این بند فراهم شود.

در بند یاد شده آمده است: «تصحیح و پیشگیری از محدودیت‌ها و هرگونه تحریف تجاری در بازارهای کشاورزی جهانی از جمله از طریق: حذف موازی همه انواع و اشکال یارانه‌های کشاورزی در حوزه صادرات و اصلاح همه قوانین حاکم بر صادرات اقلام کشاورزی که تأثیر مشابهی با مورد یارانه‌ها دارند. اصلاحات یاد شده در راستای دستور کار توسعه دوحه ( سند نهایی دور مذاکرات سازمان تجارت جهانی) انجام شود.»

*خیانت به کشاورزی ایران در “سند آموزش ۲۰۳۰ یونسکو”

درباره تحلیل و بررسی این سند به سراغ محمدمهدی خورشیدوند، استاد دانشگاه و پژوهشگر بسیجی رفتیم.

محمدمهدی خورشیدوند، استاد دانشگاه و پژوهشگر درباره سند ۲۰۳۰ گفت: نگاه افرادی که سند ۲۰۳۰ را تدوین کرده اند تأکید بر حضور بر فعالیت زنان در جامعه است اما نگاهی تولیدی به این موضوع را قبول ندارند.

وی ادامه داد: در کشور تولید کنندگانی داریم که در بحث اقتصاد خرد و اقتصاد کلان موفق هستند و فعالیت های تولیدی دارند، با این وجود هدف

تنظیم کنندگان سند ۲۰۳۰ این است که زنان فعال در حوزه کشاورزی را شناسایی کرده و وارد مشاغل خدماتی کنند. یک بخش از این خدمات واسطه گری است؛ یعنی قصد دارند که فعالیت زنان را به سمت خدمات سود محور هدایت کنند، در حالی که از نقطه نظر ایرانی اسلامی فعالیت زنان در جامعه حائز اهمیت است.

خورشیدوند با بیان اینکه زنان در حوزه کشاروزی سهم مشخصی را در بخش تولید دارند افزود:اگر زنان

بخواهند وارد چرخه واسطه گری بشوند، زنان تولید گر از عرصه خارج می شوند. دست اندرکاران این سند قصد دارند مسئله سودمحور بودن را القا می کنند.

استاد دانشگاه و پژوهشگر بسیجی گفت: دست اندرکاران سند ۲۰۳۰ تمایل دارند که زنان در بخش های خدماتی و سودجویانه فعالیت کنند. اگر زنان بخواهند در راستای اهداف این سند پیش روند، در مشاغلی وارد می شوند که سنخیتی با شأنیت زن مسلمان ندارد و از دیگر آسیب ها این است که اگر زنان وارد مشاغل خارج از مزرعه شوند کسی جایگزین این زنان در بحث تولید نیست.

وی با بیان اینکه سهم زنان در تولید محصولات کشاورزی در روستا ها سهم چشمگیری دارند ادامه داد: ترغیب کشاورزان بلاخص زنان به خروج از مزرعه و ایجاد تمرکز بیشتر بر فعالیتهای خدمات مالی و بازار محور تهدید فعالیت زنان تولید محور است.

*آسیب‌های سند ۲۰۳۰ در حوزه کشاورزی

وی در بیان آسیب های دیگر سند ۲۰۳۰ در حوزه کشاورزی گفت: توصیه به اشتراک گذاری ذخایر ژنیتیکی کشورها به عنوان سرمایه ی بسیار مهم در بند ۵ از هدف دوم که نتیجه ی آن کاهش ضریب امنیت غذایی و حیاتی است، منجر به کاهش ضریب امنیت ملی خواهد بود

خورشیدوند بیان کرد: یکی از بحث های حیاتی طبقه بندی دار محرمانه هر کشور ذخایر ژنتیکی زیستی آن کشور است و این موضوع درحوزه های مختلف انسانی، دامی و گیاهی حائز اهمیت است.

استاد دانشگاه و پژوهشگر بسیجی بیان کرد: اگر کسانی که این سند را تهیه کردند نگاه توسعه به معنای ساخت کشور داشته باشند و این نگاه دلسوزانه باشد، ضرورتی ندارد که به اطلاعات دسترسی پیدا کنند. مبنا و منطق آنها برای تأکید بر اشتراک گذاری ذخایر ژنتیکی کشورها چیست؟

وی ادامه داد: درست اندرکاران تهیه این سند به دنبال دلسوزی برای کشور نیستند بلکه به دنبال این هستند که با به دست آوردن اطلاعات بر کشور ما ضربه بزنند. در سطح محصولات تراریخته برای ما روشن شد که قصد آنها ضربه زدن به کشور است.

استاد دانشگاه و پژوهشگر بسیجی گفت: در بحث بحران آب و مدیریت خاک چه کمکی می توانند به کشور ما کنند؟ در بحث مکانیزاسیون کشاورزی چه کمکی می توانند به ما بکنند؟ اگر توانستند این کمک های انسان دوستانه را بدون چشم داشتی به کشور داشته باشند مفید است. اما به راستی چه زمانی به کشور کمک انسان دوستانه داشته اند؟

*ضرورت توجه به ضریب امنیت غذایی و خودکفایی

وی با بیان اینکه اساس بحث خودکفایی در کشور افزایش ضریب امنیت غذایی و حیاتی است بیان کرد: این ذخایر بسیار با اهمیت و حیاتی برای کشور به حساب می‌آیند و از سرمایه‌های غیرقابل انکار در بخش کشاورزی هستندکه نباید این ذخایر را به صورت رایگان در اختیار دیگران قرار داد.

خورشیدوند اظهار داشت: دست اندران سند ۲۰۳۰ به دنبال این هستند که مرزی در تجارت نباشد، زمانی که یک ارزی در دنیا برای مبادله مشخص می شود قطعاً قدرت کشورها بر اساس آن پشتوانه پولی متفاوت است.چگونه ممکن است با کشورهایی که با توجه به پشتوانه پولی متفاوت ، توان رقابتی همگنی را ندارند وارد رقابت ناسالم شد؟

وی گفت:منطق این ماجرا این است که آن دسته از کسانی که در دنیا قدرت بیشتری دارند بر اساس قانون جنگلی که دارند، موفق تر باشند و آنهایی که توان کمتری دارند پسرفت کنند و ضعیف تر و وابسته تر شوند. بنابر این اگر زیرساخت هایمان را در یک رقابت نابرابر به اشتراک بگذاریم قطعاً خودمان را متعهد به این کرده ایم که بعد از مدتی مغروض شویم؛ یعنی باید پا به پای آنها در حوزه تجارت حرکت کنیم و مقروض می شویم.

انتهای پیام/