نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
شیرین‌سازی آب به روش حرارتی با استفاده از انرژی اتلافی نیروگاه‌های گازی، علاوه بر افزایش بازده نیروگاه گازی به ۸۰% توان تولید روزانه ۴ میلیون مترمکعب آب در سواحل جنوب کشور را دارد.
به گزارش اگری پرس به نقل از عیارآنلاین، واحدهای شیرین‌سازی آب، واحدهایی هستند که با استفاده از یکی از روش های حرارتی یا غشایی، آب دریافتی شامل آب دریا یا رودخانه را به آب قابل شرب تبدیل می‌کنند. اساس کار در روش حرارتی ، تبخیر آب توسط انرژی گرمایی و سپس میعان‌سازی آب تبخیری است. در روش غشایی نیز آب را با فشار زیاد از غشاهایی با ابعاد بسیار کوچک عبور می‌دهند تا ذرات موجود در آب جدا گردد و به آب قابل شرب تبدیل شود. در واحدهای شیرین‌ساز آب به روش غشایی، نیاز به مصرف برق برای عبور آب از غشا در فشار بالا است اما در روش حرارتی نیاز به انرژی حرارتی برای تبخیر و سپس میعان سازی آب است. در جدول(۱) عمده‌ترین روشهای شیرین‌سازی آب دریا نشان داده شده است.
جدول (۱) نام و هزینه سرمایه گذاری عمده‌ترین روشهای شیرین‌سازی آب دریا
بررسی روند احداث انواع واحدهای شیرین‌سازی آب دریا در دنیا نشان می‌دهد که بیش از ۶۵% از انواع واحدهای شیرین‌سازی آب نصب شده در دنیا از نوع RO هستند. در شکل (۱) توزیع انواع واحدهای شیرین‌سازی آب در دنیا در سال ۲۰۱۳ نشان داده شده است.
شکل(۱) توزیع انواع واحدهای شیرین‌سازی آب در دنیا درسال ۲۰۱۳[۱]
علت احداث قسمت عمده واحدهای شیرین‌سازی آب به روش RO را می‌توان در ۲ علت جستجو کرد:
– هزینه کمتر در احداث واحدهای شیرین‌سازی آب: همانطور که در جدول(۱) نشان داده شده است هزینه احداث واحدهای شیرین‌سازی آب به روش غشایی حدود یک سوم هزینه احداث واحدهای شیرین‌سازی آب به روش حرارتی است.
– نیاز به انرژی کمتر به ازای تولید هر مترمکعب آب شیرین
میزان انرژی مورد نیاز برای تولید هرمتر مکعب آب برای روشهای غشایی و حرارتی در جدول(۲) نشان داده شده است.
جدول(۲) مقایسه میزان انرژی مورد نیاز برای تولید هرمتر مکعب آب در روشهای غشایی و حرارتی[۲]
همانطور که در جدول(۲) نشان داده شده است میزان انرژی الکتریسیته مورد نیاز برای تولید هر متر مکعب آب به روش حرارتی کمتر از این میزان برای روش غشایی است و قسمت عمده انرژی مورد نیاز برای تولید آب به روش حرارتی مربوط به بخار مورد نیاز در این روش‌ها است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد انرژی حرارتی مورد نیاز واحدهای شیرین‌سازی آب به روش حرارتی را می‌توان از انرژی اتلافی نیروگاه‌های گازی بدون مصرف سوخت تامین کرد. این نیروگاه‌ها با بازدهی ۳۰ درصد برق تولید می‌کنند و ۷۰% انرژی دریافتی را به صورت حرارت در هوا رها می‌سازند. در صورت اضافه شدن واحدهای شیرین‌سازی آب به نیروگاه‌های گازی بازده مجموعه تولید آب و برق جدید به بالای ۸۰% خواهد رسید. با استفاده از این روش علاوه بر جلوگیری از اتلاف انرژی، می‌توان آب شیرین مورد نیاز استانهای اطراف دریا یا رودخانه‌های بزرگ را تامین نمود. در کشور حدود ۲۶هزار مگاوات نیروگاه گازی فعال هستند که حدود ۱۸ هزار مگاوات از این ظرفیت در نزدیکی(کمتر از ۱۰۰ کیلومتر) خلیج فارس، دریای عمان و دریای خزر هستند و قابلیت تولید ۴ میلیون مترمکعب آب شیرین در روز معادل ۱٫۵ برابر آب مصرفی شهر تهران بدون مصرف انرژی دارد.
در دسترس بودن بخار مورد نیاز برای تولید آب شیرین به صورت رایگان در روش حرارتی فرصت بسیار مناسبی هست که علاوه بر افزایش بازدهی نیروگاه‌های حرارتی، آب مورد نیاز واحدهای شیرین‌سازی آب در استانهای حاشیه خلیج فارس و دریای عمان را تامین نمود.
دیدگاه بسته شده است.