در واردات را به روی دامپروری مازندران ببندیم!

استان مازندران با وجود دراختیارداشتن اراضی وسیع وحاصلخیز و آب وهوایی مناسب برای پرورش دام و طیور توسعه مطلوبی در صنعت دامپروری نداشته است.

به گزارش خبرنگار حوزه دامپروری اگری پرس در استان مازندران، درحالیکه شالیزارهای استان بعدازکشت برنج بسترمناسبی برای توسعه کشت علوفه است وضایعات صنایع غذابی به وفور یافت می شود، بازهم استان مازندران در صنعت دامپروری خود با مشکلات جدی روبه رو است. وجود بندرهای مختلف و نزدیکی به مراکز عمده تولید غلات جهان –آسیای میانه وروسیه –نیز کمک نموده است که مازندران بتواند به یک مرکز مهم تولید شیر وگوشت درکشور تبدیل شود وسهم مهمی دربرنامه توسعه تولید شیروگوشت برعهده گیرد. اما با این همه، هنوز این استان جایگاه مطلوب خود را پیدا نکرده است. یکی ازمهم ترین دلایل عدم توسعه دامداری و به دنبال آن وجود فقردرلایه های زندگی روستایی مازندران مدل پیشنهادی دامداری است که با واقعیت های استان مازندران وتوانایی کشاورزان مازندرانی سازگاری ندارد.

کاهش کیفیت علوفه و افزایش قیمت فروارده های دامی

براساس قانون مصوبه جهاد کشاورزی –درزمینه صدورمجوز دامداری –دامداری ها باید ازهم ۲۵۰ متر واز واحد مرغداری ۲۰۰ متر واز روستا ۲۵۰ متر فاصله داشته باشند.چنین سطحی اگر چه علمی و قانونی است و برضرورت آن تردیدی نداریم اما با یک محاسبه ساده متوجه می شویم که یک محوطه ۲۵ هکتاری دراطراف یک دامداری، دیگر قابلیت تاسیس دامداری جدیدی را ندارد .

از صدور پروانه تاسیس دامداری تا واردات علوفه

دامدار اولیه براساس این قانون دارای حق ارتفاق نسبت به دامداری های قبلی شده است با توجه به اینکه زمین های اطراف آن در مالکیت دامدار اولیه نبوده است لذا افراد علاقه ای به کشت علوفه ندارند و بخش دامداری باید به واردات علوفه بپردازد و یا اینکه در عمل جیره حیوان نشخوار کننده را به یک حیوان تک معده ای تبدیل کند. درحال حاضر دامداری های مازندران عموما فاقد زمین های لازم برای کشت علوفه هستند، اگرچه درزمان احداث دامداری قرارداد های غیررسمی به صورت ملکی یا اجاره ای صرفا جهت اخذ مجوز به مراجع ذی صلاح ارایه گردیده است، اما این قردادهای غیررسمی عموما وجود خارجی نداشته واکنون تامین علوفه معضل اصلی دامداری هاست. بنابراین دامداران برای تعلیف دام های خود به کنسانتره متکی هستند که باعث افزایش قیمت تمام شده شیر وگوشت و کاهش کیفت می شود.

دامداری های سنتی نیازمند رسیدگی و بکارگیری دانش فنی

درکنار مسایل یاد شده، کمبود دانش فنی دامداری ها هم وجود دارد و استفاده ازکارشناسان به طورکامل نهادینه نشده است. علاوه بردامداری های صنعتی که به مشکلات آن به طور خلاصه اشاره گردید دامداری های سنتی نیز مزید بر علت شده اند .

این دامداری ها که داخل روستا بنا می شوند با توجه به کوچک شدن خانه های روستایی در مازندران سبب بروز مشکلات اجتماعی و سلامت شده که به نظر کارشناسان منطقه، وجود منظره و محیط نامناسب برای زندگی درروستا و افزایش بیماری های مشترک انسان و دام ازجمله عواملی هستند که باعث کاهش جمعیت روستاهایی می شوند که در دل طبیعت زیبای  مازندران  قرار دارند. درحالیکه که با توجه به گسترش تحصیلات دانشگاهی  و گسترش روابط اجتماعی و شهرنشینی جوانان روستایی دیگر سبک زندگی روستایی را نپذیرفته و به مهاجرت از روستاییان به شهرها و گسترش مهاجرت دامن میزنند. شایان ذکر است که مقام معظم رهبری درطرح آمایش جمعیت در کشور تاکید دارند که جمعیت روستایی حفظ شود وحتی طرح مهاجرت معکوس هم وجود دارد.