کرم گلوگاه، صادرات انار را تهدید می‌کند

کمتر از ۳۰ درصد انار تولیدی کشور جذب صنایع تبدیلی می‌شود، این در حالی است که رب انار به‌عنوان یک محصول ثانویه به شکل سنتی با کیفیت پایین می‌تواند به‌عنوان یکی از اقلام صادراتی در صورت توجه صنایع تبدیلی تعریف شود.

به گزارش اگری پرس مدیرعامل اتعاونی تولیدکنندگان انار ساوه امروز در گفتگو با ایانا با اعلام این خبر گفت: کمبود آب و نوسان دما باعث کاهش ۳۰ درصدی میزان تولید آمار در سال جاری شده است و همچنین افزایش دما باعث از بین رفتن و متورم شدن پوست شده و پوست را از میوه جدا کرده و آثاری مثل پژمردگی، ریزش برگ و کوچک ماندن انار تولیدی را به همراه دارد.

محمد شریفی افزود: از سوی دیگر، سرمای اوایل سال جاری و وزش طوفان نیز باعث شد خسارت شدیدی به باغ‌های شهرستان ساوه وارد شود که بر تولید امسال اثر مستقیم داشته است.

وی خاطرنشان کرد: سطح باغ‌های شهرستان ساوه ۱۹ هزار هکتار است و سهم باغ‌های انار ۹ هکتار برآورد شده است و از این مقدار، انار ملس ساوه، ملس تبریزی، الک، محمدعلی‌خانی و یوسف‌خانی تولید می‌شود که از بهترین واریته‌های انار کشور به‌شمار می‌رود.

شریفی ادامه داد: برداشت انار تولیدی سال جاری از اواخر مهرماه آغاز خواهد شد و همزمان با شروع برداشت، کشف قیمت نیز صورت می‌گیرد.

تاخت و تاز کرم گلوگاه انار

کارشناس کشاورزی تصریح کرد: با وجود آنکه کرم گلوگاه انار به عنوان یکی از قدیمی‌ترین آفات درختان انار به‌شمار می‌رود، هنوز برای مبارزه با آن راه‌حل اثرگذاری اتخاذ نشده است.

وی یادآور شد: در زمان حاضر کشاورزان برای جلوگیری از صدمه دیدن میوه انار ناگزیر به سم‌پاشی این درختان هستند که به محض شروع سم‌پاشی، وضعیت صادرات انار با چالش جدی روبه‌رو خواهد شد.

شریفی تأکید کرد: انار ارگانیک یکی از مشخصه‌های اصلی صادراتی انار ایران است که در صورت به‌کارگیری سم، صادرکنندگان برای خرید از کشاورزان پیش‌قدم نخواهند شد.

وی اظهار داشت: پیشنهاد می‌شود کشاورزان به جای استفاده از سم، از تکنیک‌های فنی برای کنترل کرم گلوگاه استفاده کنند.

۳۰ درصد انار تولیدی راهی صنایع تبدیلی می‌شود

مدیرعامل اتعاونی تولیدکنندگان انار ساوه گفت: ۳۰ درصد انار تولیدی کشور سهم صنایع تبدیلی است و با وجود آنکه می‌توان با ورود انار به بخش تبدیلی انتظار ارزش افزوده بیشتری داشت، اما صنایع تبدیلی فعال در حوزه انار کمتر از ۳۰ درصد این محصول را خریداری می‌کند.

شریفی همچنین افزود: علاوه بر آب انار و کنسانتره انار که در صنایع تبدیلی به آن توجه ویژه می‌شود، رب انار به‌عنوان یک محصول ثانویه در سبد غذایی مردم جایگاه ویژه‌ای دارد، اما جز تعداد محدودی از کارخانه‌ها، مابقی به آن نمی‌پردازند.

رب انار در سبد صادراتی

وی خاطرنشان کرد: رب انار به‌عنوان یک محصول ثانویه که از ماندگاری بالایی برخوردار است، در طبخ بسیاری از غذاها به‌کار گرفته می‌شود، اما تولید عمده آن به شکل سنتی رواج دارد.

شریفی ادامه داد: عدم نظارت بر پخت رب انار به شکل سنتی باعث شده تخلف و کارشکنی‌هایی در کیفتی نهایی رب تولیدشده به‌وجود آید که می‌تواند در سرانه مصرف رب انار اثر معکوس داشته باشد.

وی اظهار امیدواری کرد که با تمرکز صنایع تبدیلی و افزایش سرمایه‌گذاری در تولید این محصول، با توجه به انحصار ایران بتوان ارزش افزوده بیشتری برای یاقوت سرخ ایرانی تعریف کرد./