در ترکیه می شود ولی در ایران نمی شود!

در ایران، هیچ شرکت کشاورزی در بین ۲۰۰شرکت برتر اقتصادی قرار ندارد! در ترکیه، شرکت صنایع غذایی متعلق به یک ایرانی در بین هزار کمپاني موفق ترکيه در حوزه صادرات، جایگاه سیزدهم را کسب می کند.

agripress0026به گزارش اگری پرس خبر ساده و کوتاه بود! “فعالان كشاورزي در بين ۲۰۰غول اقتصادي ايران جايي نداشتند” (۲۵ فرودین ۱۳۹۴)!

بررسی لیست برترين شركت‌های ایران که بر اساس ويژگی های مختلف از جمله حجم فروش و ۲۷ شاخص ديگر توسط سازمان مديريت صنعتي، رتبه‌بندي شده بود، نشان می­داد كه عمده‌ این شرکت­ها در گروه‌هاي نفتي و پتروشيمي صنايع دارويي، IT ، الكترونيك و شيمي قرار دارند و متأسفانه (حداقل در بين ۲۰۰ شركت نخست) نامي از شركت‌هاي كشاورزي (زراعي، باغي، صنايع غذايي، دام و طيور، لبنيات، شيلات و آبزيان، صنايع چوب و …) ديده نمي‌شود! آمار ناامیدکننده­ای که نشان می­داد از بين ۵۰۰ شركت برتر كشور، فقط ۵ كارخانه توليد فرآورده‌هاي حاصل از مواد و محصولات كشاورزي در رتبه بندي‌هاي سال ۹۲ ، ارتقاء جايگاه داشته‌اند و در این بین ۱۴شركت صنايع تبديلي و تكميلي محصولات كشاورزي، رتبه‌هاي ۱۴۰ به بالا كسب كرده‌اند كه متأسفانه همگي نسبت به سال­های قبل نزول رتبه داشته‌اند.

چند هفته بعد، باز هم یک خبر که در ابتدا اصلاً به نظر نمی آمد به کشاورزی ارتباط داشته باشد! ” شوهر ايراني خواننده­ ترکیه­ ای خبرساز شد” (۳خرداد ۱۳۹۴)!

رضا ضراب ، سرمايه دار سرشناس ايراني مقیم ترکیه، تيتر روزنامه­ هاي اين کشور شده بود! روزنامه حريت، فهرستي از هزار کمپاني موفق ترکيه در حوزه صادرات در سال ۲۰۱۴ منتشر کرده بود که کمپاني سيزدهم اين ليست «ولگام گيدا» يا صنايع غذايي گيدا است که مالکیت آن متعلق به رضا ضراب و حجم مبادلاتش در سال گذشته ميلادي ۸۴۷ ميليون دلار بوده است!

اینکه در لیست برترین شرکت­ های ایران حداقل در بين ۲۰۰ شركت نخست، نامي از شركت‌هاي كشاورزي وجود ندارد جای بسی تامل دارد و اینکه یک ایرانی به همراه شرکت صنایع غذایی اش می­تواند در بین هزار کمپاني موفق ترکيه در حوزه صادرات جایگاه سیزدهم را کسب کند باز هم جای بسی تامل دارد!

توجه به آنچه که بیان شد و مقایسه ای که صورت گرفت نشان می­دهد که اگر در ایران نیز شرایط ساختاری و نهادی بهبود یابد، شرایط پیشرفت و سرمایه­ گذاری در عرصه کشاورزی توسط بخش خصوصی پر رنگ­تر خواهد شد. ترکیه سالهاست که شرایط و ساختارهای نهادی عرصه کشاورزی را برای تولیدکنندگان و فعالان این بخش بهبود بخشیده است. نگاهی اجمالی به وضعیت کشاورزی ترکیه نشان می­دهد که بر اساس آمار سال ۲۰۰۵ ترکیه در تولید محصولات کشاورزی در رده هفتم جهان قرار گرفته است. ترکیه در تولید فندق، انجیر، زردآلو، گیلاس، به و انار در جهان رتبه اول، در تولید هندوانه، خیار و نخود، دوم، در تولید سیب زمینی، بادمجان، فلفل سبز، پسته و عدس سوم، در تولید پیاز و زیتون، چهارم، در تولید چغندر قند، پنجم، در تولید تنباکو، سیب و چای رتبه ششم جهان، در تولید جو و کتان رتبه هفتم، درتولید بادام رتبه هشتم، در تولید گندم، چاودار و گریپ فروت رتبه دهم جهان و در تولید لیمو یازدهمین کشور جهان است. ترکیه از سال ۱۹۸۰ میلادی در تولید محصولات اساسی کشاورزی به خودکفایی رسیده و پس از آن سال نیز به رشد خود ادامه داده‌است.

ما نیز می­توانیم عرصه­ های موفقیت در بخش کشاورزی را بپیماییم، اگر بخواهیم!